خمیر کاغذ

رنگبری

جذب نور توسط خمیرکاغذ و رنگ آن عمدتاً ناشی از لیگنین موجود در آن است. برای رسیدن به میزان قابل توجهی از سفیدی و براقبت، بایستی لیگنین باقیمانده را از خمیر خارج کرد و یا گروه های رنگساز آن را تا آنجا که ممکن است از بین برد. بنابراین برای سفید کردن خمیر کاغذ دو راه وجود دارد:
1-خارج ساختن لیگنین (لیگنین زدایی)
2-تغییر دادن لیگنین
رنگبری در مورد خمیرهای شیمیایی که سبب سفیدی و براقبت دائمی و مطلوب می شود، از طریق لیگنین زدایی انجام می گیرد این فرایند در چند مرحله جداگانه و معمولا ًبه وسیله کلر و مواد شیمیایی کلردار و نیز اکسیژن عملی می شود. 

نانوذرات و دارورسانی به مغز

نانوذرات و دارورسانی به مغز

مغز انسان حساس‏ترین و پیچیده‏ترین عضو در بدن است که توسط سدی بسیار کارآمد به نام سد خونی- مغزی (Blood Brain Barrier, BBB) محافظت می‏شود. این سد به خوبی قابلیت دفاع از سلول‏های مغزی را در برابر محتویات خون و ترکیبات سمی موجود در آن دارد. اما همین سد ورود داروها به مغز را نیز محدود می‏نماید. برای دسترسی داروها به بافت مغز می‏توان از تزریقات داخل نخاعی استفاده کرد که البته محدود به نواحی خاصی از مغز است و روشی تهاجمی محسوب می‏شود. روش‏های غیر تهاجمی دسترسی به مغز بهترین راه دارورسانی به آن هستند. با توجه به سطح تماس زیاد خون با مغز (حدود 20 متر مربع) انتظار می‏رود داروها از این راه قابلیت جذب داشته باشند. در این میان نانوداروها برای انتقال داروهایی که نفوذ کمی به سلول‏های مغزی دارند استفاده می‏شوند. با توجه به اندازه‏ی کوچک این ذرات، آنها آزادانه در عروق خونی حرکت می‏کنند و به بافت مغزی وارد می‏شوند.

 

1- سد خونی- مغزی طبیعی

لیپوزوم و کاربرد آنها در دارورسانی (2)

لیپوزوم و کاربرد آنها در دارورسانی (2)

لیپوزومها – حبابهای فسفولیپیدی میکروسکوپی با ساختار غشاء دولایه ای- توجهات زیادی را در طی ۳۰ سال گذشته به عنوان حاملهای دارویی با پتانسیل بالا ، به خود معطوف کرده اند. اخیرا پیشرفتهای جدیدی در حوزه داروهای لیپوزومی به دست آمده است. این طیف از پیشرفتهای جدید، از محصولات ثابت شده کلینیکی گرفته تا کاربری های تجربی جدید با ژن رسانی و درمان سرطان را شامل می شود. زیست سازگاری و قابلیت حمل داروهای هیدروفیل و لیپوفیل، لیپوزومها را به یکی از مطلوب ترین حاملها در سیستم دارورسانی نوین(Novel Drug Delivery System) تبدیل کرده است. امروزه داروهای ضد سرطان جدیدی مانند دااونوروبیسین (daunorubicin) و دوکسوروبیسین (doxorubicin) که از لیپوزومها بعنوان حامل دارویی استفاده میکنند کاربردهای بالینی یافته اند. امید است که در آینده ی نه چندان دور، این سیستمهای دارورسانی نوین بر پایه لیپوزوم، گره گشای درمان بسیاری از بیمارانی باشدکه بیماری آنها در حال حاضر امکان درمان ندارد. در این مقاله به کاربردهای متنوع لیپوزومها در پزشکی و بویژه دارورسانی پرداخته، و در انتها، مزایا ومعایب این سیستمهای دارورسانی بر پایه لیپوزومها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

لیپوزوم و کاربرد آنها در دارورسانی (1)

لیپوزوم و کاربرد آنها در دارورسانی (1)

لیپوزوم‌ به یک وزیکول‌میکروسکوپی شامل دولایه‌ی فسفولیپیدی گفته میشودکه یک فضای مائی را احاطه نموده است. ضخامت این لیپید دولایه بطور معمول بین 3 تا 6 نانومتر میباشد ولیپوزومهای تشکیل شده از آنها میتوانند قطری بین 50 نانومتر تا 50 میکرومتر داشته باشند [1]. لیپوزوم هابه دلیل خصوصیات آمفیپاتیک (دوگانه دوست) عناصر سازنده آن، امکان دارو‌رسانی هم دارو‌های هیدروفیلو هملیپوفیل رافراهم می نمایند. ویژگیهایی ازقبیل سمیت ذاتی پایین، زیست تجزیه پذیری وفقدان ایمونوژنیسیته،سبب شده است که لیپوزوم هابه عنوان یک حامل بسیار مناسب درسیستم های دارو‌رسانی نوین مورد‌توجه واقع شوند. این ساختارهای ریز و کیسه مانند، شبیه بسته ها یا کپسولهایی میباشند که میتوان با بدام انداختن داروها در درونشان (انکپسولاسیون)، از آنها برای حمل داروها به نقاط مختلف بدن استفاده کرد. در نتیجه دارورسانی، یکی از کاربردهای مهم لیپوزومها میباشد. در این مقاله بعلت اهمیت بالای سیستمهای دارورسانی نوین برپایه لیپوزومها (دارورسانی لیپوزومی)، در ابتدا به تاریخچه لیپوزومها نگاهی می اندازیم، سپس به ویژگیهای ساختاری، روشهای سنتز، انواع اصلاحات سطحی لیپوزومها برای مقاصد مختلف کاربردی، تقسیم بندی لیپوزومها بر اساس روش های مختلف،و روش های شناسایی ویژگیهای لیپوزومهای سنتزی اشاره میکنیم و در قسمتهای بعدی ، ، کاربردهای متنوع لیپوزومها در پزشکی و بویژه دارورسانی میپردازیم، و در انتها، مزایا ومعایب این سیستمهای دارورسانی بر پایه لیپوزومها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

 

مقدمه ای بر نانو حامل‏ های دارویی

مقدمه ای بر نانو حامل‏ های دارویی

در سال ‏های اخیر، توجه فراوانی به تهیه ‏ی نانوذرات به ‏عنوان حامل ‏هایی برای دارورسانی شده است. حامل های نانویی با تغییر خصوصیات فارماکوکینتیک دارو باعث بهبود عملکرد دارو و کاهش عوارض جابنی آن می شوند. در ساخت نانوذرات به منظور انتقال داروها، از مواد مختلفی مانند پلیمرها، ذرات فلزی، لیپیدها و ... استفاده می‏شود که بسته به روش تولید آنها می‏توان شکل و اندازه متفاوتی از ذرات را تولید نمود. سیستم های دارورسانی مبتنی بر حامل های نانویی اکنون به بازار دارویی جهان وارد شده اند و استفاده از آنها در دارورسانی روز به روز رو به افزایش است. دورنمای آتی تحقیقات بر توسعه نانوذرات دارویی با عملکرد چندگانه مثلا ذرات با قابلیت دارورسانی هدفمند و همزمان تصویربرداری قرار دارد.

1- مقدمه

نانوکریستال‏ های دارویی

نانوکریستال‏ های دارویی

امروزه بسیاری از داروها به دلیل انحلال کم در حلال ‏های مایی و غیر مایی، در مراحل اولیه‏ی تحقیقات کنار گذاشته می ‏شوند. یک راه مناسب برای رفع این مشکل استفاده از نانوکریستال ‏ها است که قابلیت استفاده در صنعت و آزمایشگاه را دارند. برای تولید این ساختارها روش‏هایی مانند بکارگیری هموژنایزر با فشار بالا یا استفاده از سایش و همچنین روش رسوبی وجود دارد. این ساختارها تاکنون توانسته‏اند به خوبی جایگاه خود را در بازار و تحقیقات دارویی پیدا کنند و نمونه‏ های موفقی از فرمولاسیون را در سطح دنیا معرفی نمایند. ساده تر بودن ساخت و نیز عوارض کمتر از ویژگی‏های اصلی این نانوساختارها است که دلیل عمده ‏ی آن، عدم نیاز به فرمولاسیون‏ های پیچیده برای وارد کردن دارو در ساختار نانو و حفظ پایداری محصول می‏ باشد.

کاربرد فناوری نانو در روانکارها

کاربرد فناوری نانو در روانکارها

در این مقاله به کاربرد فناوری نانو در روانکارها به خصوص روانکارهای مورد استفاده در صنعت خودرو اشاره شده است . ابتدا به مقدمه ای در مورد روانکارهای رایج پرداخته شده است . سپس به صورت اجمالی به مزایای استفاده از فناوری نانو در این زمینه اشاره شده است . سپس به طور نمونه دو روانکار با افزودنی نانو مورد بررسی قرار گرفته است .

مقدمه :
نانو تکنولوژی یا آرایش اتم‌ها در مقیاس نانومتری ، همان کنار هم قرار گرفتن صدها اتم در ابعاد چند نانومتر است که خصوصیات جدید و ممتازی را نتیجه می‌دهد. این تکنولوژی در زمینه‌های مختلف علم وارد شده و در صنایع مختلف نیز، محصولاتی بر این پایه ایجاد شده است. در این میان، افزودنی‌های روغن موتور و سوخت نیز تحت تاثیر نانوتکنولوژی قرار گرفته و محصولات مربوطه وارد بازار شده است. نانوافزودنی‌های روغن به طور اساسی بر صرفه‌جویی سوخت و بازدهی موتور تاثیر دارند. به طور کلی، خواصی که برای این افزودنی‌ها ذکر شده است عبارتند از: کاهش ضریب اصطکاک، کاهش میزان ساییدگی در اجزاء موتور ، ترمیم سطوح درگیر و بهبود خواص سطحی، افزایش بازده موتور در اثر افزایش فشار درسیلندر ، کاهش هزینه تعمیرات و نگهداری ، کاهش صدای موتور و گازهای آلاینده ، جلوگیری از اکسیداسیون روغن ، تمیز کردن سیستم سوخت‌رسانی و 

مخمر آبجو

مخمر آبجو و یا مخمر تغذیه ای سلولهای خشک شده و غیر فعال مخمری بنام SACCHAROMYCES CEREVISIAE میباشد. منظور از غیر فعال  اینست که خاصیت تخمیر کنندگی خود را از دست داده است. مخمر ها جزو قارچهای تک سلولی میباشند. مخمر ساکارومایسس سروزیه در تهیه مشروبات الکلی و ور آمدن خمیر نان در نانواییها و شیرینی پزیها مورد استفاده قرار میگیرد. اما از آنجایی که این ماده ارزش تغذیه ای بالایی دارد به عنوان مکمل غذایی نیز عرضه میگردد. مخمر آبجو معمولا طعمی بسیار تلخ دارد.

ترکیبات مخمر آبجو

1-مخمر آبجو حاوی تمام ویتامینهای گروه B میباشد به غیر از ویتامین B12، مگر اینکه مخمر آبجو با این ویتامین نیز غنی سازی شده باشد. ویتاینهای B شامل: تیامین(B1)، ریبوفلاوین(B2)، نیاسین(B3)، پانتوتنیک اسید(B5)، پیروکسیدین(B6)، فولیک اسید و یا فولات(B9) ، بیوتین(H) .

مخمر چیست ؟

 مخمر چیست ؟

 

 

خمیر مایه یا مخمر یک قارچ میکروسکوپی است . در طبیعت در همه جا یافت میشود و قادرست قندها را به الکل و گاز دی اکسید کربن و ترکیبات معطر تبدیل کند. مخمر شرایط اسیدی را برای تخمیر ترجیح می دهد و پ-هاشن بین ۴ الی ۶ برای فعالیت آن ایده آل است. در خارج از محدوده مذکور ، فعالیت مخمر به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش می یابد . مواد نگهدارنده مانند ترکیبات بازدارنده رشد کپک به قدرت مخمر برای تولید گاز آسیب وارد مینماید . درجه حرارت صحیح برای نگهداری مخمر و حفظ فعالیت آن بسیار حائز اهمیت است.

 

درجه حرارت های خیلی سرد یعنی صفر درجه سانتیگراد و یا کمتر لزوماً مخمر را نمی کشد . در حقیقت مخمر میتواند منجمد شود و زنده بماند اما انجماد غیر صحیح میتواند سلولهای مخمر را تخمیر نماید که در این صورت توانائی تخمیر را از دست میدهد.مخمر برای فعالیت و تخمیر به محیط گرم نیاز دارد بنابراین درجه حرارت خمیر می بایست کنترل شود. درجه حرارت مناسب برای فعالیت مخمر بین ۲۷-۲۴ درجه سانتیگراد است که در اینصورت حداکثر گاز را در مرحله تخمیر نهائی تولید مینماید. در شرایت مرطوب تخمیر نهائی که رطوبت نسبی هوا ۸۵ در صد است درجه حرارت مطلوب ۳۷ درجه سانتیگراد است و تخمیر در بیشترین سرعت انجام می پذیرد . درجه حرارت بالاتر از ۴۲ درجه سانتیگراد باعث میشود از فعالیت مخمر کم گردد و در درجه حرارت بالاتر از ۵۰ درجه سانتیگراد کاملاً غیر فعال گردد .

 

 

۱- تولید مخمر:

تولید مخمر به کنترل شدید فرایند تولید و استاندارد بهداشتی بسیار بالا نیاز دارد . مراحل اصلی تولید مخمر نانوائی عبارتست از انتخاب گونه مناسب که در محلولی از ملاس و مواد معدنی رقیق میشود. هواداران تخمیر را مهار می نماید . سلولهای بالغ از محلول جدا میشود و تا پنج بار شسته و سپس بوسیله سانتریفوژ تغلیط و متاغبا خنک میشود . نتیجه نهائی یک محلول خامه مانند مخمر است که یا مستقیماً توزیع میشود و یا صاف و در شکل های مختلف بسته بندی می گردد.